Ana
haqqı - Tanrı haqqı
Ana! Hər dəfə bu sözü tələffüz edəndə
sonsuz qürur duyuram, qəlbim fərəhdən genişlənir. Bu, sadə bir söz olsa da, məna
tutumu çox zəngindir. Bu sözlə Yer üzündə ən mehriban və munis, ən böyük və əzəmətli
varlıq olan anamıza xitab edirik. Məşhur şairlər, filosoflar ana haqqında
bir-birindən gözəl təşbehlər işlətmişlər. Anaların şərəfinə çoxlu şeirlər
yazılıb, mahnılar bəstələnib. "Ana qəlbi möcüzələr xəzinəsidir”, "Ananın məsuliyyəti
böyük, vəzifəsi müqqəddəsdir”, "Analar böyük vəzifələrini yerinə yetirdikdə heç
bir əvəz almaq fikrində olmurlar” ... Ancaq bu ifadələrdən hər biri nə qədər gözəl səslənsə
də, onlardan hər birinin məna yükü nə qədər dərin olsa da, ananın əzəmətini,
ucalığını, həyatımızdakı rolunu bütün dolğunluğu ilə tam əks etdirmir. Ana əlçatmaz
zirvədə dayanır. Böyük Azərbaycan yazıçısı M.S.Ordubadi bunun təsdiqi kimi
yazmışdır: "Ana! Dünyada sənin müqəddəsliyini təyin edə biləcək hələ heç bir
ölçü yoxdur, sənin əzəmətini təsvir edə biləcək hələ heç bir kitab yazılmayıb”.
Biz "Ana Vətən” deyib ananı havasını udduğumuz, çörəyini yediyimiz, üstündə gəzdiyimiz
Vətənə, "Ana dilim” deyib ruhumuzun ifadəsi, varlığımızın təsdiqi olan doğma
dilimizə bərabər tuturuq. Bir də ana uca Tanrı ilə müqayisə olunur. "Ana haqqı
– Tanrı haqqı” deyib müdriklər. Tanrı yeri-göyü yoxdan xəlq edib,bəşər övladı
isə ana bətnində dünyaya göz açır. Bir mahnıda səsləndiyi kimi: Ana, sən həyat
verdin mənə... Lakin ana öz övladına yalnız həyat vermir, həm в, min bir
çətinliyə qatlaşaraq onu böyüdür. Övladı boya-başa çatanadək ananın çəkdiyi əzab-əziyyəti
heç nə ilə müqayisə etmək mümkün deyil. Beşik başında keşik çəkib səhəri gözlərində
açan da, biz çətinliyə düşəndə şam kimi əriyən də, böyüdükcə boyumuza baxıb
qürrələnən də anadır. Ana təbiətcə zərif məxluq olsa da, mən onu öz balası
yolunda göstərdiyi fədakarlıqlara görə qartala bənzədirəm. Həmişə məğrur,
qorxmaz, həmişə yüksəklikdə uçan qartala. O, övladını təhlükələrdən qartal şücaəti
ilə qorumağa hazırdır, hətta lazım gəlsə, düşmən üstünə şığımaqdan belə çəkinməz.
Hər birimizin gələcək həyat yolunun müəyyənləşməsində də ananın rolu əvəzsizdir.
Biz ilk tərbiyəni ondan alırıq. Ananın şəxsi nümunəsi, verdiyi öyüd-nəsihətlər
dünyagörüşümüzün formalaşmasında mühüm rol oynayır. Mən anam barəsində
tez-tez fikirləşirəm. Hər dəfə onun mehriban, nurlu çöhrəsini gözlərim önündə
canlandıranda gələcəyə daha nikbin nəzərlərlə baxıram. Eyni zamanda anamın
qarşısında borcumu da yaddan çıxarmıram. Öz-özümü sorğu-suala tuturam: Mən
anamı necə sevindirə, necə xöşbəxt edə bilərəm? Bəzən xəyal məni uzaqlara
aparır, könlümdən anama dünyada ən bahalı hədiyyə almaq, onu bütün işlərdən
azad etmək istəyi keçir. Bir dəfə arzumu anamın özünə də bildirdim. Onun sifətinin
necə işıqlandığını hiss etdim, dodaqlarında təbəssüm oyandı. Nəvazişli əlləri
ilə başımı sığal çəkib dedi: - Mənim bahalı hədiyyəyə ehtiyacım yoxdur. Ana
üçün ən böyük hədiyyə övladının düzgün yol tutması, tərbiyəli olması, dərslərini
yaxşı oxuması, müəllimlərinin hörmətini qazanmasıdır. Anamın bu sözləri
qulaqlarımda həmişəlik həkk olunub. Buna görə də dərslərimə səylə hazırlaşıram.
Hər dəfə dərslərimdən "əla” qiymət alanda bunu anam üçün ən yaxşı hədiyyə
sanıram.
|